Αλέξανδρος Ελ.Παπασωτηρόπουλος

 Μεγάλο όπλο στη θεραπευτική φαρέτρα της σύγχρονης ιατρικής στη μάχη με τον ανθρώπινο πόνο αποτελούν οι φαρμακευτικές ουσίες, όταν αυτές χορηγούνται σύμφωνα με τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες και τα ισχύοντα θεραπευτικά πρωτόκολλα, όπως υποδεικνύει η ιατρική βιβλιογραφία. Τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχτεί οτι αναλγητικές ιδιότητες έχουν και άλλες κατηγορίες φαρμάκων πέρα από τα παραδοσιακά χρησιμοποιούμενα αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη, όπως τα μυοχαλαρωτικά, τα αντικαταθλιπτικά, τα αντιεπιληπτικά κ.α. , καθώς και φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της σπαστικότητας*. Τέτοια φάρμακα μπορούν να συνταγογραφούν ιατροί με ειδική εκπαίδευση στη διαχείριση του πόνου. 

Εκτός από τη χορήγηση από του στόματος φαρμακευτικής αγωγής, στο ιατρείο μας πραγματοποιείται, εφόσον ενδείκνυται, και ενδομυϊκή, ενδαρθρική ή περιτενόντια έγχυση φαρμακευτικών ουσιών. 
Οι εγχύσεις γίνονται συνήθως σε επίμονες επώδυνες καταστάσεις π.χ. τενοντίτιδες, θυλακίτιδες, μυϊκά trigger points κ.α., καθώς επίσης και για την αντιμετώπιση της σπαστικότητας (εγχύσεις botox).

*Σπαστικότητα ονομάζεται η ακούσια σύσπαση μυϊκών ομάδων, που παρατηρείται μετά από βλάβες του κεντρικού νευρικού συστήματος, όπως η πολλαπλή σκλήρυνση, το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο κ.α. Η σπαστικότητα μπορεί να προκαλεί πόνο, να προδιαθέτει σε έλκη από πίεση, να μειώνει τη λειτουργικότητα του ασθενούς και να δυσχεραίνει το έργο των φροντιστών.

Τι είναι;

Η μεσοθεραπεία είναι μία απλή θεραπευτική τεχνική, που έγκειται σε πολλαπλές τοπικές μικροεγχύσεις φαρμάκων σε μια στιβάδα του δέρματος, το μεσόδερμα, όσο το δυνατό εγγύτερα στο σημείο της βλάβης με μια πολύ λεπτή βελόνα. Χρησιμοποιείται κυρίως για τις αναλγητικές, αντιφλεγμονώδεις και μυοχαλαρωτικές δράσεις, που έχει σε τοπικό επίπεδο. 

Ποια φάρμακα χρησιμοποιεί και ποιος είναι ο μηχανισμός δράσης της;

Τα φάρμακα, που χρησιμοποιεί η μεσοθεραπεία, είναι κυρίως αναλγητικά, μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτικά και αναισθητικά φάρμακα σε μορφή ενέσιμου μίγματος. Η κοσμητική μεσοθεραπεία χρησιμοποιεί επιπλέον και ομοιοπαθητικά, βιταμίνες και φυτικά σκευάσματα. Η τεχνική τής τοπικής έγχυσης στο μεσόδερμα επιτρέπει την αργή εξάπλωση του φαρμάκου, την αυξημένη τοπική συγκέντρωση φαρμακευτικής ουσίας και τη μεγαλύτερης διάρκειας δράση στους υποκείμενους ιστούς (δέρμα, μύες, τένοντες, αρθρώσεις) σε σύγκριση με την ενδομυϊκή έγχυση του φαρμάκου. Επιπλέον, λόγω της τοπικής χορήγησης των φαρμάκων και του αργού μεταβολισμού τους, αυτά δεν εμφανίζουν παρενέργειες, που παρατηρούνται από τη συστηματική χορήγηση (βλάβη ηπατικής/νεφρικής λειτουργίας, καρδιαγγειακές βλάβες κ.α.) 

Ποιες είναι οι ενδείξεις;

Η μεσοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του μυϊκού πόνου και της φλεγμονής, επισπεύδοντας παράλληλα το χρόνο αποθεραπείας. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιείται σε αθλητικές κακώσεις (διαστρέμματα, θλάσεις, θυλακίτιδα, τενοντίτιδα κ.α.), βοηθώντας τους αθλητές να επιστρέψουν στην ενεργό δράση το νωρίτερο δυνατό, μετά από μια κάκωση μαλακών μορίων. Επιπλέον, χρησιμοποιείται και σε άλλες επώδυνες καταστάσεις, όπως ινομυαλγία, κεφαλαλγία, οσφυαλγία, νευροπαθητικός πόνος, αρθρίτιδες.

 Τι είναι η θεραπευτική άσκηση;

Ο DeLateur όρισε τη θεραπευτική άσκηση ως σωματική κίνηση, που συνταγογραφείται για τη διόρθωση κάποιας βλάβης, για τη βελτίωση της λειτουργίας του μυοσκελετικού ή τη διατήρηση μιας κατάστασης ευεξίας. 
Μπορεί να ποικίλει από δραστηριότητες αυστηρά εξειδικευμένες για συγκεκριμένους μύες ή περιοχές του σώματος, μέχρι γενικές και έντονες δραστηριότητες, που μπορούν να επαναφέρουν έναν ασθενή με κινητικούς περιορισμούς στο ζενίθ της φυσικής του κατάστασης.

Ποιοι τύποι θεραπευτικής άσκησης υπάρχουν;

Οι θεραπευτικές ασκήσεις, που αποσκοπούν στην επίτευξη φυσικής υγείας εμπίπτουν στις παρακάτω τρεις μεγάλες κατηγορίες: 

• Ασκήσεις αντοχής 

• Ασκήσεις αντίστασης/ενδυνάμωσης 

• Ασκήσεις ευλυγισίας/διάτασης 

Τι θα κερδίσω από τη θεραπευτική άσκηση;

Η θεραπευτική άσκηση στοχεύει να εκπληρώσει τους ακόλουθους στόχους: 

• Διευκόλυνση της βάδισης 

• Απελευθέρωση συνεσπασμένων μυών, τενόντων και περιτονιών 

• Κινητοποίηση αρθρώσεων 

• Βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος 

• Βελτίωση της αναπνευστικής ικανότητας 

• Βελτίωση της μυϊκής συνεργασίας 

• Μείωση της δυσκαμψίας 

• Βελτίωση της ισορροπίας 

• Προώθηση της χαλάρωσης 

• Βελτίωση της μυϊκής ισχύος και, εάν είναι δυνατό, επίτευξη και διατήρηση μέγιστης δύναμης εκούσιας μυϊκής σύσπασης 

• Βελτίωση της ικανότητας για άσκηση, καθώς και της λειτουργικής ικανότητας (αντοχής) 

Οι 2 τελευταίοι στόχοι αντανακλούν τη συνολική φυσική υγεία του ατόμου, μία κατάσταση που χαρακτηρίζεται από καλή μυϊκή ισχύ σε συνδυασμό με καλή αντοχή. Ανεξάρτητα από τον τύπο των συνταγογραφούμενων σε κάθε περίπτωση ασκήσεων, ο τελικός στόχος της αποκατάστασης είναι η επίτευξη, όταν αυτό είναι δυνατό, του βέλτιστού επιπέδου φυσικής υγείας και ευεξίας στο τέλος του προγράμματος.